6/10/09

LA MONTAÑA RUSA.


No, no he ido a ningún parque de atracciones ultimamente. Este titulo se refiere a mi estado de animo, mis motivaciones y desmotivaciones y la busqueda de ese camino que parece que por momentos se desdibuja y no consigo encontrar. Llevo una temporada larga en la que me siento un poco perdido y sin rumbo y me estoy comenzando a preocupar. Un dia tengo el animo por las nubes y al dia despues no tengo ganas de nada. Tengo que remediarlo, tengo que motivarme, tengo que salir del bache...se que puedo porque otras veces lo he conseguido.

La verdad es que no hace falta decirlo, hoy es uno de esos dias en que la motivación brilla por su ausencia...seguramente mañana estare con ganas de comerme el mundo, o no.

Estos dias, cambiando de tema, estoy bastante liado preparando la marcha de BTT que organizo, o sea, "Ermitanyos". A ver que tal sale...podria ser que fuese la ultima edición, no se. De momento estamos preparando un super sendero de más de 3kms inedito y bastante técnico. Espero que la gente responda y volver a subir la participación este año.

Por otra parte...llevo unos cuantos dias sin tocar la bici, no tengo ganas. Ahora lo unico que hago es ir a correr por montaña 3-4 dias a la semana. Este domingo iré a la carrera de montaña de Tivissa y sino corria un poco seguramente que acabaria muriendo en esa terrible carrera.

A ver si la proxima entrada es mas divertida, o más alegre....eso espero.

La foto es del nuevo sendero que estamos preparando para "Ermitanyos".

4 comentarios:

David dijo...

Hola Mariano,
si yo hoy hubiera escrito una entrada, hubiera sido casi calcada a la tuya.
Pero ademas tol dia estudiando...
Animo, esto va como va....y a veces creo que es incontrolable estar bajo....no pares, ves haciendo y ya amaneceras con mejores sensaciones.
Bueno, supongo que no he ayudado mucho...pero se ha intentado.
1 saludo noi!!

MireiA Santesmasses dijo...

Aiiii, com tu dius, capet!!!
Això dels ànims va a temporades, no et preocupis i no vulguis correr per estar be, deixat temps i dels mals moments es quan realment se n'apren, llavors quan arriben els bons es valoren més!!! Anims i recorda q no estas sol. I ara, amb lo dels ermitanyos segur q recuperaras les ganes, ja veuràs quin sendero més canyero deixarem!!!!

Noe SLopes dijo...

Pues anda que la montaña rusa que montas, lleva un vagon cargadito detras, y en el asiento posterior estoy yo!!
Llevo tambien unas semanas con tus mismos sintomas, asi que si encuentras el remedio, pasame el truco porque lo necesito.
Ayer tomé salida en la Artec, y me retiré cuando faltaban solo 40kms para acabar, por desmotivacion. Que asco da eso.
Venga, animate, busca nuevos retos. Cosas que nunca has hecho y que te motiven a seguir adelante, mejorando cada dia.
Una abraçada.

MuebleV dijo...

...si vale de consuelo...1,5 meses sin BTTT y en cambio mucha carrera a pie...sobre todo las de Orientacion...así se trabaja lo físico y lo mental....
Animo..!!!!